بافت یکی دیگر از عناصر هنرهای تجسمی است که معمولاً آن را تنها با حس لامسه در ارتباط می دانند، در حالیکه اهمیت آن، بیشتر در ارتباط با نیروی خاص و استعداد اکتسابی قوهٔ بینایی است که در اثر تجربه به دست می‌آید.
اگر این عنصر از طریق هر دو حس یعنی لامسه و بینایی تواماً تجربه و شناخته شود، ابعاد وسیع تری از مفاهیم را قابل درک می‌کند. مواد صاف و نرم، زبر و خشن، براق و کدر، مانند چوب، شیشه، پنبه، سنگ، کاغذ و…
چیزی که ما از دوران کودکی بوسیلهٔ حس لامسه درک می‌کنیم برای ما ایجاد سابقهٔ ذهنی در مورد بافت‌های گوناگون می‌کند، به طوری که با نگاه به بافت فوراً زبری و نرمی آن را حس می‌کنیم عنصری که به کارگیری آن در یک ترکیب‌بندی می‌تواند تاثیرات بی نظیری بر دید مخاطب داشته باشد.
